Sinds het overlijden van mijn kinderen Elise (1996) en Gommaar (1999) is omgaan met verlies een deel van mijn persoonlijk en professioneel leven. Ik leef mijn leven zoekend naar een balans tussen vreugde en verdriet. Als trotse moeke van drie opgroeiende kinderen blijf ik voor altijd trouw aan mijn gestorven kinderen. Ervaringen uit mijn leven blijven mij inspireren als muzikant, muziekleraar en rouwbegeleider.
Bij Met Lege Handen , een vereniging voor en door ouders van een overleden baby, engageer ik mij als begeleider van gespreksgroepen en voorzitter van de vzw.
Ik werk als rouwbegeleider in de groepspraktijk Verbinding in Verlies in Pellenberg en heb een privé praktijk bij mij thuis in Wijgmaal (Leuven).
Opleidingen
- Postgraduaat rouw- en verliesconsulent bij Johan Maes, Arteveldehogeschool Gent
- Therapeutisch werken met verlies en rouw bij An Hooghe, Context, UPC KU Leuven
Vormingen
- Focussen
- Mindfulness
Bewust van mijn waarheid,
geloof ik in de uwe.
Als ik hoor wil ik naar je luisteren
Als ik kijk wil ik naar je zien
Als ik praat wil ik tot je spreken
Niet enkel woorden
maar een verhaal
Niet enkel noten
maar muziek
Niet slechts kennen
maar kunnen.
Geluk, dezer dagen het meest lucratieve product op de markt.
Als je iemand vraagt, wat maakt je gelukkig? Dan zijn dat meestal kleine dingen, op het eerste gezicht in handbereik van iedereen. Waarom is dan niet iedereen gelukkig? Toch niet omdat ze geen zin hebben in geluk?
Ik ben moeder van vijf kinderen, twee van mijn kinderen zijn gestorven. Het intense verdriet, elke dag opnieuw om mijn twee engeltjes, heeft een weg gezocht naar de intense vreugde, elke dag opnieuw om mijn drie schatten van kinderen, waarvoor ik elke dag mag zorgen. Daar waar het verdriet de vreugde raakt ontstaat er ontroering.
Die ontroering die Bach kent in zijn cantate’s, Beethoven in zijn symfonieën, Rachnaninov in zijn pianoconcerti, dEUS in zijn songs, Nasr in zijn teksten. Mijn gestorven kinderen hebben de angst om mijn verdriet weggenomen, mijn 3 kinderen houden mij elke dag opnieuw bij het hier en nu. Samen zorgen ze ervoor dat ik elke dag opnieuw ontroerd kan worden en vreugde kan ervaren. Ik ben hun eeuwig dankbaar.
‘Dat heet dan gelukkig zijn.’
Marleen Vertommen, moeder van Elise*, Anton, Gommaar*, Victor en Jozefien
Met dank aan Nikkie, mijn steun en toeverlaat.
rouw- en verliesconsulent 